نقد محمد صادق عبدالهی بر یاداشت محمد علیخانی در روزنامه سازندگی ،سطحی نگری راه حل " گمشده ای به نام شادی" نیست
هفته نامه نسیم قزوین/محمد علیخانی عضو شورای شهر تهران طی یادداشتی در روزنامه سازندگی نوشت که برگزاری کنسرت خیابانی باعث شادی مردم خواهد شد ابتدا یادداشت محمد علیخانی ودر ادامه نقدمحمد صادق عبدالهی تقدیم خوانندگان می شود و قضاوت را به مردم واگذار می کنیم .
به دنبال گمشده ایی به نام شادی!
محمد علیخانی/عضو شورای شهر تهران
وضعیتی که مردم از لحاظ روحی دارند باعث شیوع افسردگی در جامعه شده است. مردم ما از همه لحاظ تحت فشار هستند و حداقل کاری که میتوان برای آنها انجام داد به وجود آوردن شادی های کوچک است.
یکی از این شادی ها بحث کنسرتهای خیابانی است. شادی میتواند لحظاتی مردم را از مشکلات معیشتی و اقتصادی فارغ کند و کمی آنها را از لحاظ روحی شارژ کند. نیازهای اینچنینی در تمام جوامع احساس میشود و همه کشورها چنین زمینه هایی را برای مردم و به خصوص جوانانشان فراهم میکنند. این درحالی است که کشور ما در شرایط حساس کنونی بیشتر از هر جای دیگری احتیاج به شادی و تخلیه روحی دارد. اگر کنسرتهای خیابانی با اینطور مسائل که میتوان به صورت درست و کم اجرا کرد را از جامعه بگیریم دیگر خیلی به مردم ظلم کرده ایم.
شادی جامعه هیج تهدیدی نیست. برخی گمان می کنند اگر تعدادی جمع شوند برای دیدن برنامه ای، ممکن است ناامنی یا خطری پیش بیاید. در حالی که هیچ خطری ندارد و حتی چنین شادیهایی به کشور به خصوص در شرایط امروزه کمک میکند. بنابراین به زعم خود و فردی که در شورای شهر تهران به مردم خدمت می کنم آمادگی خود را برای برگزاری کنسرتهای خیابانی اعلام می کنم. هرچند با شناختی که از همکارانم در شورایارم مطمئن هستم که آنها و مشکلی با شادی هموطنانشان ندارند و با این مساله موافقند.
اگر هرجایی مدیریت شهری برای در اختیار گذاشتن فضاها و محدوده هایی از شهر نیاز به مجوز دارد شورای شهر آماده همکاری و دادن مجوز است اما در اجرای کنسرتهای خیابانی شورای شهر دخالتی ندارد. کسانی که میخواهند در خیابان کنسرت برگزار کنند باید از دستگاههای دیگر مانند وزارت ارشاد مجوز کسب کنند.
متاسفانه برخی با همین شادی های - کوچک هم مخالفت می کنند. این مخالفان را می توان به دو گروه تقسیم کرد. نخست کسانی که هیچ اعتقادی به شاد بودن ندارند و تنها با سیاسی کردن مسائل درصدد ضربه زدن به دولت و نظام هستند. دوم، کسانی هستند که از فضای جامعه دور هستند و نمی دانند که این شادی ها به نفع جامعه و دین هست.
پا به وجود آوردن شادی بین مردم می توان جامعه ای سالم تر وشادابتر داشت. زیرا اگر جامعه ای شاداب باشد شاهد بسیاری از خشونتها، قتلها و فسادها نخواهیم بود. اگر به این قبیل آسیب هایی که در پی مشکلات و روحی و عدم آرامش به وجود می آید واقف باشیم دیگر مخالفتی نخواهیم داشت، مگر اینکه بخواهیم به مردم کشور خودمان ضربه بزنیم. مسئولان باید نیازهای جامعه و جوانان را بشناسند زیرا بین آنها و مردم فاصله افتاده است. متاسفانه برخی فکر میکنند که اگر کمی به مردم آزادی دهیم و شاد باشند. از چشم دولت می بینند لذا به صلاحشان نیست. اینها همان افرادی هستند که میتوان برایشان از واژه را "فریبکار" نام برد. اینها هرگز به فکر منافع ملی و مردم کشور خودشان نیستند بلکه تمام هم و غمشان این است که جناح و گروهشان را بر مسند قدرت بنشانند.
نقدی بر یادداشت «محمد علیخانی» در روزنامه سازندگی
به دنبال گمشده‌ای به نام مسئولیت پذیری!
محمد صادق عبداللهی
عضو شورای شهر تهران طی یادداشتی با اشاره به شیوع افسردگی در میان مردم که مشخص نیست با استناد به کدام آمار بیان شده، بدون توجه و احتمالا شناخت از نیازهای جامعه و راه‌های رفع مشکلات، جامعه را نیازمند شادی خوانده و با سطحی نگری راه حل ایجاد این شادی را کنسرتهای خیابانی بیان داشته است!
محمد علیخانی، عضو شورای شهر تهران، طی یادداشتی در روزنامه سازندگی با اشاره به شیوع افسردگی در میان مردم که مشخص نیست با استناد به کدام آمار بیان شده، بدون توجه و ظاهرا شناخت از نیازهای جامعه و راه‌های رفع مشکلات، جامعه را نیازمند شادی خوانده و با سطحی نگری راه حل ایجاد این شادی را کنسرتهای خیابانی بیان داشته است!
علیخانی در یادداشت خود که تیتر «به دنبال گمشده‌ای به نام شادی» را یدک می‌کشد، آورده: «مردم ما از همه لحاظ تحت فشار هستند و حداقل کاری که میتوان برای آنها انجام داد به وجود آوردن شادی‌های کوچک است. یکی از این شادی‌ها بحث کنسرتهای خیابانی است. شادی میتواند لحظاتی مردم را از مشکلات معیشتی و اقتصادی فارغ کند و کمی آنها را از لحاظ روحی شارژ کند.»
علیخانی ضمن فریبکار خواندن افرادی که مخالف برگزاری کنسرت هستند، می‌نویسد: «مسئولان باید نیازهای جامعه و جوانان را بشناسند زیرا بین آنها و مردم فاصله افتاده است. متاسفانه برخی فکر میکنند که اگر به مردم آزادی دهیم و شاد باشند، از چشم دولت می‌بیننند لذا به صلاحشان نیست. اینها همان افرادی هستند که میتوان برایشان از واژه «فریبکار» نام برد. اینها هرگز به فکر منافع ملی و مردم کشور خودشان نیستند بلکه تمام هم و غمشان این است که جناح گروهشان را بر مسند قدرت بنشانند.»
آقای علیخانی مخاطبتان کیست؟
معلوم نیست مخاطب محمد علیخانی حال که هم دولت و هم شورای شهر و شهرداری در دست هم فکران ایشان و والد گرامیشان، شیخ قدرت علیخانی، است چه کسی می‌باشد و در حالی که همین عید غدیر در کنار دریاچه چیتگر تهران چهار شب، شبه کنسرت‌هایی برگزار شد یا در شهرستان‌هایی نظیر رفسنجان نیز که بنده خود اطلاع دارم به صورت ماهیانه با حضور خوانندگان مطرح پاپ کنسرت‌هایی خیابانی برگزار میشود به چه چیز معترضند و که را فریبکار می‌خوانند!
شما هم نیاز مردم را نشناختید
از سوی دیگر آنطور که معلوم است جناب علیخانی هر چند دادشان بلند است که مسئولین نیازهای مردم را نمی‌شناسند، خود نیز چندان واقف به نیازهای جامعه و اولویت‌های آن نیست و بیشتر نیازهای خود و طبقه خودش را ملاک حرف زدن و نوشتن کرده و نیاز و افسردگی خود را به ریش همه مردم بسته است.
ای کاش آقای علیخانی قدری پایین‌تر از طبقه خود را می‌نگریست تا مردمی را که دغدغه‌شان این روزها پوشک بچه و ماشین پراید است را ببینند! خوب است از پدران این سرزمین بپرسند می‌توانند درد پوشک بچه‌شان و یا درد تامین جهیزیه دخترشان را که اصلی ترین دلیل نبود شادی است را با کنسرتهای خیابانی حتی برای ساعتی فراموش کنند؟
ممکن است ایشان بگویند پوشک و پراید در محدوده اختیاراتشان نیست و اگر بود آن را سامان می‌بخشیدند(!) باشد قبول، اما موش‌های تهران، برخورد با ماموری که گوش نوجوان افغانی را برید، تعیین تکلیف شهرداری تهران که باز هم قانونا باید با شهرداری خداحافظی کند و ده‌ها مشکل شهری دیگر که در محدوده وظایفتان هستند. ای کاش به جای کنسرت خیابانی کمی دغدغه آلودگی هوا را داشتید که با رسیدن فصل سرما باز هم به سراغمان می‌آید و دیگر فرصت برگزاری کنسرتهای خیابانی را هم از فریبکار و درستکار می‌گیرد!
من اگر نیکم و گر بد ، تو برو خود را باش
آقای علیخانی، فریبکار کسی نیست که مخالف کنسرت است، فریبکار کسی است که بعد از گذشت یک سال و با وجود شعارها و وعده‌های رنگازنگ هنوز نتوانسته است فکری برای مشکلات اصلی مردم کند، مشکلات اصلی هیچ هنوز نتوانسته است یک شهردار ثابت برای تهران انتخاب کند و حال با قلم خود کنسرتهای خیابانی را به صدر لیست نیازهای مردم می‌کشاند و با فریب افکار عمومی آنها را از نیازهای فوری دور می‌سازد تا بتواند برای ابقای خود در قدرت راهی درست کند!
از ما نمی‌پذیرید از استاد شهرام ناظری که با منطق شما زبانم لال فریبکار هستند بپذیرید که گفته‌اند: «به شخصه با هر رویداد و اتفاقی که باعث خوشحالی مردم شود موافق هستم اما سوال من این است که آیا با برگزاری این کنسرت‌ها در خیابان مشکلات مردم حل میشود؟»
به جای تعیین و تکلیف جواب گو باشید
این حرف‌ها و نوشته‌هایی که جنسشان همان جنس جاروجنجال‌های الیاس حضرتی در جلسه استیضاح وزیر و یا نطق پروانه سلحشوری در جلسه روز گذشته مجلس است بیش از پیش این مدعا را پر رنگ میکند که آقایان و خانم‌های لیست تَکرار ظاهرا حال که ضعف مدیریتیشان با دلار ۱۴۰۰۰ هزار تومانی و پوشک ۱۱۰ هزار تومانی و تهرانی که بیش از هر زمان رها شده می‌نماید، پدیدار گشته است آرام آرام در حال کنار کشیدن از صف مسئولین و آمدن به صف مردم هستند تا بلکه دامن خود را از بی‌تدبیری‌ها پاک کنند.
اما نه! قرار بر این نیست و مردم نیز آنها را به صف خود راه نخواهند داد بلکه آنها باید مسئولیت وضع موجود را پذیرفته و پاسخ گوی مردم باشند. نه تنها آقای علیخانی بلکه هر مسئولی که امروز در مقام اجرا نشسته است حق ندارند در رسانه باید و نباید کنند و با مسائلی سطحی و بچگانه اذهان عمومی را بازی دهد آنها خود مخاطب باید‌ها و نباید‌ها هستند و اگر طرح و فکری دارند بایستی به جای نطق‌های پی در پی به فکر عمل و انجام آن و رفع موانع و مشکلات پیشرفت کشور باشند.
نسیم قزوین شماره 6
97/7/18
- ۹۷/۰۷/۲۷